Daath, ten enigmatyczny i niejednokrotnie kontrowersyjny element kabalistycznego Drzewa Życia, przypomina cień sefiry, rezonujący na pograniczu tego, co znane, i nieznanego. Nie znajdziemy go pośród dziesięciu emanacji boskiego światła, skrywa się bowiem w Otchłani, stanowiąc fundamentalny, choć nieoficjalny, fragment struktury kosmicznej. Zgłębienie istoty Daath to klucz nie tylko do zrozumienia samego Drzewa Życia, ale i ścieżek duchowej wędrówki, w tym tej owianej mrokiem i budzącej trwogę, zwanej Ścieżką Lewej Ręki.

Daath jako „sefira fałszywej wiedzy”

Hebrajskie słowo Daath przekłada się na „wiedzę”. Lecz nie jest to wiedza tożsama z mądrością Chokmah czy pojmowaniem Binah. Daath uosabia wiedzę surową, nieprzefiltrowaną, pozbawioną kontekstu i głębszego sensu. To zbiór faktów, informacji, intelektualnych konstrukcji, które bez połączenia z Chokmah i Binah stają się bezpłodne, a nawet niosą ze sobą zagrożenie.

Z tego właśnie powodu Daath często określa się mianem „fałszywej sefiry” lub „sefiry fałszywej wiedzy”. Nie stanowi ono bowiem emanacji boskiej istoty, ale raczej jej odbicie, pogłos, zrodzony z rozdzielenia Chokmah i Binah. Przypomina echo w opustoszałej jaskini – dźwięk jest słyszalny, lecz brakuje mu źródła i pełni znaczenia. Owa „pusta” wiedza, wyzbyta mądrości i zrozumienia, może prowadzić na manowce iluzji, urojeń, a nawet obłędu. To wiedza książkowa, akademicka, oderwana od żywego doświadczenia i intuicji.

Daath a Otchłań

Daath jest nierozerwalnie splecione z Otchłanią, pustką rozpościerającą się pomiędzy sefirami Binah, Chokmah a Chesed. Otchłań symbolizuje sferę nie-bytu, potencjału, chaosu, poprzedzającego wszelką manifestację. To przestrzeń, w której skończoność styka się z nieskończonością, a świadomość traci swoje ugruntowanie. Daath, usytuowane na skraju tej Otchłani, jest niczym most linowy zawieszony nad przepaścią – chwiejny, niepewny, wiodący ku niezbadanemu.

Przekroczenie Otchłani stanowi przełomowy moment duchowej podróży. To proces dezintegracji ego, porzucenia skostniałych schematów myślowych, zanurzenia się w nieświadomości. Daath, jako strażnik tej Otchłani, może być zarówno zawalidrogą, jak i przewodnikiem w tym procesie. Jeśli wiedza jest jałowa i niepodparta mądrością, może pogrążyć adepta w chaosie i ułudzie. Jeśli jednak zintegruje się ją z intuicją i zrozumieniem, może stać się kluczem do głębszego poznania siebie i wszechrzeczy.

Choronzon, demon ego, strażnik Otchłani

Według tradycji okultystycznych Otchłań jest domeną potężnego demona, znanego jako Choronzon, zwanego też „Demonem Ego”, „Demonem Rozproszenia” lub „Panem Iluzji”. Jego zadaniem jest strzec Otchłani i uniemożliwiać jej przekroczenie tym, którzy nie są na to gotowi. Choronzon objawia się pod postacią kakofonii sprzecznych głosów, zwodniczych wizji, złudzeń, mających na celu sprowadzenie adepta z obranej drogi. Uosabia on chaos, rozproszenie, egoizm i wszystko to, co oddziela człowieka od jedności z boskością.

Daath staje się areną zmagań z Choronzonem. Wiedza, którą uosabia, może być albo orężem, albo sidłem. Jałowe poznanie wiedzy i brak jej zrozumienia w kontekście rozwoju duchowego i oświecenia wzmacnia iluzje demona, podczas gdy wiedza zintegrowana z mądrością i zrozumieniem pozwala przejrzeć jego sztuczki i pokonać jego wpływ. Zwycięstwo nad Choronzonem jest tożsame z przekroczeniem Otchłani i osiągnięciem wyższego poziomu świadomości oraz kontroli nad własnym ego, czyli lękami, pragnieniami, obsesjami, etc.

Warto również zauważyć, iż do otchłani można wstępować wielokrotnie i mimo, iż po każdej „przygodzie” adept może mieć wrażenie, że uzyskał głęboki duchowy wgląd czy nawet oświecenie, tak naprawdę w większości przypadków była to konfrontacja z pojedynczym lub maksymalnie kilkoma problemami natury psychologicznej. Po takiej podróży, wszelkie próby budowania większego poczucia własnej wartości oparte o tok myślenia bazujący na myślach związanych ze zrozumieniem głębokiej prawy, istoty wszechrzeczy czy pokonaniu samego Choronzona (wyższości nad ego) świadczą wyłącznie o tym, że adept po uzyskaniu częściowego wglądu do surowej wiedzy w istocie uległ Choronzonowi. Osoby, które drążą tę ścieżkę, nazywane są „czarnymi braćmi”, których dusze zostały skonsumowane przez psy rozumu.

Daath jako wrota do Qlippoth i Ścieżki Lewej Ręki

Otchłań i Daath są nie tylko „próbą” na klasycznej ścieżce duchowego rozwoju, ale również wrotami do alternatywnej, bardziej mrocznej i ryzykownej sfery, świata Qlippoth, „łusek” lub „skorup”, będących negatywnym cieniem Drzewa Życia. Qlippoth to domena destruktywnego chaosu, demonicznych sił i odwróconych sefirot, będąca terytorium Ścieżki Lewej Ręki.

Ścieżka Lewej Ręki, w odróżnieniu od tradycyjnej Ścieżki Prawej Ręki, nie dąży do zjednoczenia z boskością poprzez poddanie się jej Woli, ale poprzez osiągnięcie boskości dzięki indywidualnemu rozwojowi i afirmacji własnego „ja”. To ścieżka transgresji, łamania tabu, konfrontacji z własnym cieniem i integracji mrocznych aspektów psychiki, która bardzo często kończy się odrzuceniem światła i prawdziwego rozwoju oraz tkwieniu w długotrwałym etapie duchowego buntu ego.

Daath pełni rolę wrót do tego świata. Wiedza, którą reprezentuje, może zostać użyta do eksploracji Qlippoth, nawiązywania kontaktu z prymitywną i obsesyjną naturą myśli, demonicznymi siłami i zgłębiania zakazanych obszarów rzeczywistości. Jest to ścieżka nader ryzykowna, wymagająca żelaznej woli, dyscypliny i gruntownej znajomości praktyk okultystycznych.

Inne oblicza Daath

• Daath a jedność: Niektórzy adepci okultyzmu postrzegają Daath nie jako fałszywą sefirę, ale jako ukrytą, potencjalną jedność Chokmah i Binah. W tym ujęciu Daath symbolizuje punkt równowagi, harmonii pomiędzy mądrością a zrozumieniem, stan, w którym wiedza staje się zintegrowana i prowadzi do prawdziwego poznania.
• Daath a kreatywność: Daath, jako sfera potencjału i chaosu, jest również źródłem twórczej iskry. Artyści, pisarze, muzycy nierzadko czerpią natchnienie z tej nieujarzmionej krainy, przekształcając chaos w formę i nadając mu znaczenie.
• Daath a śmierć i odrodzenie: Proces przekraczania Otchłani można interpretować jako symboliczną śmierć i odrodzenie. Ego musi zostać „rozpuszczone” w Otchłani, aby mogła narodzić się nowa, wyższa forma świadomości.

Czym jest zatem DAATH?

Daath to koncepcja w kabalistycznym Drzewie Życia; nie tylko „fałszywa sefira” symbolizująca niekompletnie poznanie, ale również wrota do Otchłani; to arena zmagań z Choronzonem (demonem ego) i klucz do świata Qlippoth. Zrozumienie istoty Daath jest fundamentalne dla zgłębienia zarówno klasycznej ścieżki duchowej, jak i tej mrocznej i niebezpiecznej, znanej jako Ścieżka Lewej Ręki. To podróż w nieznane, konfrontacja z własnym cieniem i poszukiwanie prawdy poza granicami utartych schematów myślowych. To ścieżka pełna niebezpieczeństw, ale także obietnica dogłębnej transformacji i osiągnięcia prawdziwego poznania. Bez zrozumienia Daath, pełne zgłębienie kabały i okultyzmu pozostaje nieosiągalne. Jest ono kluczem do tajemnic, które skrywają się w głębi ludzkiej duszy i bezmiarze wszechrzeczy.